Dünden Bugüne Pancake

Pankek’in mutlulukla bir ilgisi var mı bilmiyorum ama kendisi beni mutlu edebilen bir lezzet. Hatta daha doğrusu mutlu olduğumda tüketmek istediğim bir lezzet. Yani nereden bakarsam bakayım pankek=mutluluk formülünü çıkarabilirim. Bu söylediklerimi bazı okurlarım anlar, bazıları ise küçük şeylerden mutlu olma frekansına henüz erişemediyse anlam veremeyebilir.

Sevgili “Pancake”, köşemize hoş geldin.

Pankek bir çok ülkede tüketiliyor fakat  ilk Güney Amerika’da tüketildiği söyleniyor. İlkel ve çok eski dönemlere dayanan bu lezzet birçok millet tarafından benimsenmiş durumda. Öncelikle süt ve yumurta ile kayada pişirildiği söyleniyor. Düşünün yani daha tava, tencere vb. aletler dahi yok. Öyle çok tüketilmiş ve sevilmiş ki tarihte birçok şiire, tiyatroya ve esere konu olmuş sevgili pankek. Hatta bazı ülkelerin ritüellerinde “Pankek günü” olarak anılıyor ve biliniyor. Klasik bir Amerikan kahvaltısı olmanında da dışında farklı kültürlerde farklı tatlarla seviliyor. Aa bu arada krep ile asla karıştırılmamalı, ikisi arasındaki farkı öğrenmek isteyenler araştırabilir. İncelik- kalınlık, malzemeler ve farklı kriterler açısından aynı şekilde yapılmıyorlar. Şimdi gelelim Özge’nin pankek anlayışına. Günümüz 2024 yılı, Ülke: Türkiye Kişi : Özge. Ben pankekte en çok vanilya kokusunu seviyorum, yumurta kokusu geldiğinde bu benim pek hoşuma gitmiyor. Ayrıca beyaz tenli değil de kızarmış pankekler biraz favorim. Pankek tavası kullanmadım fakat şu gülen suratlı (smiley) tavalardan üretildiğini gördüm ve hoşuma gitti denenebilir. Ayrıca gıda sektöründe ülkemizdeki bir üretici “Pancake” üretimi gerçekleştirmiş. 134 gramlık ambalajlarda karşımıza çıkan bu üretimde hazır toza ilave olarak sadece süt ve yumurta ekleniyormuş ve 12 adet pankek elde ediliyormuş. Bu tarz üretimler beni mutlu eder çünkü ne kadar çok sevsem de uğraşması zor geldiği için en son birkaç ay önce yedim. Tarihteki pankeklerden bahsederken günümüz pankekinden bahsetmemek olmaz, hem de oldukça fazla gelişmemiş mi?

Bizim kültürümüzde kahvaltı çok önemli bir yere sahip. Yabancılar sadece pankek ile kahvaltı planlayabilirken, soframızda pankek sadece tatlı olarak düşündüğümüz bir kısım. Bu yüzden şu kahvaltı kültürümüzü oldukça seviyorum, 2-3 yıl önce Muğla/Turunç koyunda yediğimiz bir pankekin tadı hala damağımda. Böyle bir yazı yazıp da onu anmamak olmazdı…

Sağlıkla Kalın!

Not: “Pankek kokusu diye bir koku var diyebiliriz.”