KALP!

Dünyanın oluşumu ve bütün varlıkların meydana gelmesini sağlayan,

Çekirdek, tohum oluşun ilk aşaması olmazsa olmaz.

İnsanoğlunun da anne karnında ilk oluşumu; kalp ve sinir sistemidir.

Varlığımızım ilk kaynağı kalp atışı, düşünüldüğünde ne kadarda kusursuz

Şükür sebebi,

O zaman yaşamın ilk adımı kalp ise kalbe vefalı olmalı

Kimse bu dünyayı bozulmaz sanmasın, gün gelir her şey yerle yeksen oluverir

Vefayı kendine borç bil karlı çıkan sen olursun.

Kalbin merhameti; Gazali ‘merhametin her an ve mekanda bizimle olması gerektiğini, üstelikte, insanın merhametle güzelleştiğini söyler.’

Merhamet kısacası; kalbin inceliği ‘erhamürrahimin’ merhametlilerini en merhametlisi. Bu da bize merhametin bir lutüf olarak verildiğiğni gösterir

Merhametle yapılan iş insana yük gelmeyecektir, aksine ruhu huzur bulur

Ahlaki olara kalbe yansımasıdır

Sabırlı kalp; sabır istiridyeyi inciye, sahraya yağmur verdi. Sabır kalbi olgunlaştıran bir duygudur

Çileler, tesbihler, dualar, zikirler sabırla yapılırsa inançla yapılırsa tesiri olur

Onun için denmiştir ki; sabır ile koruk, helva olur.

Olgunlaşmamış meyve nasl ki ekşi ve kekremsidir sabırla olgunlaşmamış kalbte tıpkı o kekrelikte ve nahoşluktadır.

Sabır kalbin dayanma gücüdür,

Yunusemre, tabtukemrenin kapısında kırk yıl sabretttiğ için erenler halkasına girmişti.

Kalbin kanaati; kanaat kalple olduğu kadar mideylede alakalıdır,

İnsan kanaat etmeye yeme içmeyi sınırlandırarak başlamalı, yanlızca kilo vermek için değildir elbette

İlim, zikir, gönlü için kontrol etmeliydi

‘Midesi daima dolu olan bir insanın, kalbinde hikmet kırıntısının giremeyeceğini bilmelidir’ der erenler

Nefsinin esiri olarak yaşarlar,

Bu konuyla alakalı bir gün imammı azamın yanına bir adam gelir ve şöyle sorar

Ya imam azam günde kadar yemeliyiz diye sorar

İmam ise yerden avcu dolacak kadar bir taş alır ve bu kadar yeter der

Adam şaşırır ve insaf, ya imam bu kadar yeter mi? Hiç diye sorar

İmam ise bu kadarı seni taşır, fazlasını ise sen taşırsın diye cevap verir

Kalbin razı olması, yetinmesi; Değil mi ki! kalp verilene razı olmaktır, doğmadan razı oldu isek bize verilenler doğduktan sonra ne oluyor da isyan der insan oğlu

Yetinme değerine bilene büyük bir hazinedir aslında

Şükretmeli kalp;  Allah’a hamd olsun ki; bağışlanmanın sınırı yoktur.

Şükür sahibi kulların kalbinde ,, çok şükür her dem şükrettikleri  bir Mevla vardır.

Mümmi sinan bir çöl yolcuğu esnasın da yaşadığı olayı şöyle anlatır;

Sahrada yük develerini taşıyan bir kervanda adam sıcaktan bunalıp durur ve ah bu alemde benden başka bedbaht bir adam daha var mıdır diye söylenir,

O anada deve dile gelip ey gafil haline şükredeceğine yakınıyorsun der, evet deveye binmemişsin ama en azından yük altında değilsin der.

Ve bize her daim şükrü tavsiye eder.

Kabin şükrü bizleri ne derece mutlu ederse, şükürsüzlük te, o derece mutsuzluk karamsarlık  içine çeker

Azaların şükrü ise; gözün şükrü, gördüğü kusurları örtmek, kulağın şükrü; duyduklarını ifşa etmemek, ayağın şükrü hayırlı yerlere gitmektir.

Kalbin ağlaması; ilk göz yaşı insan oğlunun atası ,hz. Adem as, a aittir

Cennetten çıkarıldığında işlediği günahın pişmanlığı ile ağlamıştır.

Sonra adem oğullarına ağlamayı arınma ve pişmanlık olarak bırakılmıştır.

Hz. Yakup’un göz yaşları pişmanlıktan

Hz, peygamberin göz yaşları , ümmetinin geleceğinden.

Peygamber efendimizin; benim bildiklerimi bilseydiniz az güler çok ağlardınız

Diye buyurması,

Yeri ve zamanı geldiğinde göz yaşı kalbe iyi gelir, ve cilalar

Kalbin erdemlerindendir.

Ağlamakta güzeldir, gülmekte kararında oldukça,

Öyle ise, az konuşup kalbi dinlemeliyiz.