Öğretmenim yeleğiniz kan olmuş!

Çocukluğumun en güzel dönemleri eğitimle geçti. Okula gitmediğim zaman sanki çok şeyden eksik kalıyormuşum gibi hissederdim. Bu nedenle ki sürekli okula giden bir öğrenciydim. Öğretmenlerimizden saygı çerçevesinde korkardık asla saygısızlık yapamazdık. Çünkü ailemden sonra en çok vakit geçirdiğim ve öğrendiğim alan okuldu. Ailem öğretmenlerimden , benim adıma kötü bir cümle duyacak diye aklım çıkardı.

Öğretmenlerim benim bazen ailem bazen de yakın arkadaşlarım olurdu. Fakat şimdi görüyorum ki velilerle öğretmenler sürekli çatışma içerisinde . Saygı desen almış başını gidiyor. Öğrencilerde ailelerini örnek alarak öğretmenlerini saymaz hale gelmiş durumda. Geçtiğimiz gün İstanbul’da yabancı uyruklu bir öğrenci tarafından öldürülen okul müdürü eğitimde şiddetin pes dedirten , yürek acıtan kısmı oldu. Bizler öğretmenimize imrenerek bakar , üzeri tebeşir olduğunda öğretmenim üzeriniz tebeşir tozu olmuş diyip direkt temizlemeye yeltenirdik. Lakin şimdi kan lekesi temizliyoruz!

Şiddetin her türlüsü zannımca çok iğrenç geliyor. Sağlıkta şiddet, basında şiddet, eğitimde şiddet daha nicesi… Sorunları neden konuşarak halledemiyoruz? Neden bazı şeyleri görmezden gelemiyoruz. Pardon bizler çoğunlukla dikkate almamız gereken şeyleri görmezden geliyoruz. Bizi sağlığımıza kavuşturan, bizi bilinçlendiren , öğreten insanlara neden bu zulüm? Bu yaşanan acı olayların son olmasını diliyorum. Öğrenci öğretmenini sevsin, öğretmen öğrencisine ışık saçsın. Öğretmenin yeleği mürekkep lekesi olsun kan lekesi değil!