Hatice Usta 40 Yıllık Ustalara Taş çıkarıyor

Manisa'da yaşayan evli ve 2 çocuk annesi 52 yaşındaki Hatice Şeşen halı dokuma ustasıyken 5 yıl önce eşine yardım için başladığı beyaz eşya tamir işinde usta oldu. Tek başına beyaz eşyaları söküp tamirlerini gerçekleştiren Hatice Şeşen, "İsteyen herkes istediği her şeyi yapabilir. Sadece istek olsun. Sevmek ve istemek yeter." dedi.  
  Aslen Gördes ilçesinden Hatice Şeşen kadınların pek de rağbet göstermediği beyaz eşya tamirinde usta oldu. 5 yıl önce eşine yardım ederek işe başlayan Hatice Şeşen şimdi her biri kilolarca ağırlıktaki beyaz eşyaları tek başına kaldırıp, söküp, tamir ederek işindeki maharetini ortaya koyuyor. Başlarda kadın olduğu için müşterilerin kendisini gördüklerinde şaşırdıklarını ancak artık tanındığını ve kimsenin garibine gitmediğini anlattı.

UFAK TEFEK SÖK TAK İŞLERİYLE BAŞLADIM 
“İlkokul mezunuyum, evlendim eşim ilk olarak vekil öğretmendi sonra beyaz eşya tamiri yapmaya başladı. Çocuklar olduktan sonra İzmir’e taşındık ve deprem olana kadar da İzmir’de yaşadık. Evimizin bir odasını boştu döşemedik. Eşim orada çamaşır, bulaşık, buzdolabı onları tamir ediyordu. Eşim yalnızdı yardım edecek kimsesi yoktu. Çok yoruluyordu. Destek olmak için bende ufak tefek sök tak işlerini yapmaya başladım. Eşim gelmeden önce ben söküyordum. O gelince ikimiz bir topluyorduk. Geriye iade etmeye, geri vermeye gidiyorduk. Ona destek olmak için o işten gelene kadar tamir edilecek beyaz eşyaları söküp hazırlıyordum. Zamanla sök tak derken tamir etmeyi öğrendim” diyor.

EŞİMİ EMEKLİ OLDU DÜKKANI AÇTIK 
İzmir’de evlerinin boş odasında tamir yaparken en büyük hayalinin kendine ait bir dükkan sahibi olmak olduğunu söyleyen Hatice Usta,  eşi emekli olunca bu hayalini gerçekleştirdiğini ifade etti. Hatice Şeşen, “Manisa’da 5 yıldır beyaz eşya tamiri yapıyorum, daha önce İzmir’de yaşıyorduk, en büyük hayalimiz kendimize dükkan açmaktı. Nasıl yaparız diye çok düşünüyorduk. Sonra eşim emekli olunca emekli parası ile dükkan açmaya karar verdik, nasılsa emekli maaşımız var dükkanın kirasını bir şekilde öderiz dedik. Olmaz ise de en azından hayalimizi gerçekleştirmek için bir şey yapmış oluruz diye düşündük. Nasip işte burası daha uygundu Manisa’da tuttuk dükkanı ve ilk başlarda İzmir’den git gel yaptık. Zor zamanlardı” diyor.

İZMİR DEPREMİNDE EVLERİ HASAR GÖRDÜ 
30 Ekim 2020’de 6.9 büyüklüğünde gerçekleşen ve yıkıma neden olan ‘Ege Denizi’ depreminde İzmir’deki evi hasar gören bu yüzden de Manisa’ya ev tutarak yerleşen Hatice Hanım işimiz buradaydı evimizde burada oldu derken yaşadıkları depremi anlattı.  “Deprem oldu İzmir’de, evimiz hasar gördü. O sıra biz burada eşimle çalışıyorduk. Çocuklarımda İzmir’de evdeydiler. Çok kötü bir gündü. Depremde biz Manisa’da çalışıyoruz, çocuklar evde yalnız liseye gidiyor kızım daha çocuk. Aradık ev hasar gömüş. Buradan İzmir’e 3 saatte gittik. Yıkım büyük olunca insanlar Manisa’dan yardım için akın akın yollara dökülmüştü. Kıyamet gibi bir gündü. Çocuklarımın evde yalnız olması bizim Manisa’dan İzmir’e çocukların yanına gitmeye çalışmamız hiç aklımdan çıkmıyor. Depremin ardından bir süre İzmir’de kalmaya devam ettik ama aklım hep evde insan hep korkuyor. İşlerde var gelmesek olmuyor. Zaten zorluklarla açmışız dükkanı, sonra baktık böyle olmayacak evi Manisa’ya taşıdık. Şimdi dükkanımızın üstündeki evde kiracıyız. En azından çocuklarda buradalar. Bizimde Manisa’ya taşınma hikayemiz böyle oldu işte. İşimiz buradaydı evimizde burada oldu” diyor.

YENGE NEREDE DİYE SORUYORLAR ARTIK 
Dükkana beyaz eşya tamiri için gelen müşterilerin kendisini göremeyince “Yenge nerde”  diye sormaya başladığını ifade eden Hatice Şeşen, “İlk zamanlar evlere de tamir için gidiyordum. O diyor ki sen mi yapacaksın? Evet diyorum. Ben yapacağım. Bir bayan diyorlar, tamirci. Çok tuhaflarına gidiyor. Ben yapıp gidince de tabii mutlu oluyorlar. Sonra arkadaşına söylüyor. Akrabasına söylüyor. Öyle öyle dolanıyoruz işte etrafta. Böyle hoşlarına gidiyor. Takdir eden oluyor. Dükkana beyaz eşya tamiri için gelenler oluyor, usta sen misin? Sen mi tamir edeceksin? diyorlardı. İlk zamanlar bunları çok yaşadım. Şimdi alıştılar, sorarlar ben olmadığım zaman yengem nerede diye soran çok oluyor, soruyor. Sağ olsunlar” diye konuştu. 

KİTAP ALMAK İÇİN TEMİZLİĞE GİTTİM 
İlkokul mezunu olan ve kitap okumayı çok seven Hatice Usta, ekonomik durumları yüzünden kitap almakta zorlandığı için sadece kitap parası olsun diye haftada bir evlere temizliğe gittiğini o paraya bir ekmek dahi almadıklarını ve o paranın tamamını kitaba verdiğini söylüyor. Kızlarına okuma alışkanlığını onlara başuçlarında önce kitap okuyarak kazandıran Hatice Usta, “Kadın isterse her şeyi başarır” dedi. Hatice, “Çocuklar küçükken onlara uyumadan önce hikaye kitapları okurdum. Çok mutlu olurlardı. Ekonomik durumlarda belli. Çocuklarda onlara kitap okumamı seviyor ve bende okumayı seviyorum. Haftada bir temizliğe gitmeye başladım. Daha o zamanlar eşim evde tamir yapıyor dükkanımız yok bende yardım ediyorum. Haftada bir gün kitap alabilmek için temizliğe gitmeye karar verdim. Yıllarca sırf kitap almak için çocuklarıma haftada bir temizliğe gittim. Temizlikten aldığım para ile bir tane bile ekmek almadık. Hepsini kitaba verdik. Çünkü temizliğe zaten kızlarıma kitap almak için gitmeye başladım. Şimdi ikisi de kitap okumadan uyuyamıyorlar bende kitap okumdan uyuyamam. Çok seviyorum kitap okumayı. Çocuklarımı gece uyutmak için okuduğum kitaplar sayesinde bende kendimi geliştirdim. Her çeşit kitabı okurum yeter ki bana bir şeyler katsın” diye konuştu. 

BİR KADIN İÇİN BEYAZ EŞYA TAMİRİ YAPMAK ZOR DEĞİL
Hatice Usta, “Bir kadın için beyaz eşya tamiri yapmak zor değil. İsteyince zor değil. Eskiden pek hoşlanmıyordum pis olduğu için sonra ekmek teknesi olunca şimdi hoşuma gidiyor seviyorum. Çalışmayı da seviyorum zevk alıyorum. Yapmak güzel yapınca hoşuma gidiyor. Kimseden bilgi almadan yapınca daha güzel oluyor. Kendi öğrendiğin şeylerden yapınca daha güzel oluyor o zaman. Bir makinenin ağırlığı ne kadar bilmiyorum. Makineler çok ağır. Kurutmalık olunca çok ağır. Bazen zorlanıyorum. Bulaşıklar rahat, çamaşırlar ağır” dedi.

İSTEDİKTEN SONRA HER ŞEY KOLAY
Hatice Usta, “Beni ilk gördüklerinde çok şaşırıyorlardı. Takdir eden oluyordu, sürekli bakan oluyordu. Şimdi artık alıştılar buradakiler. İsteyen herkes istediği her şeyi yapabilir. Sadece istek olsun. Sevmek ve istemek yeter. Sonra hepsini yapabiliyorsun. Erkek ya da kadın işi diye bir şey yok. Temizliğe de gittim, merdivene de gittim. Tamirde yaptım, geldim makineleri söktüm. İstedikten sonra her şey kolay. İki tane kızım var. Biri öğretmen, biri lise son bitirdi. Üniversite sınavına girdi istediği bölüm olmayınca yeniden hazırlanacak” dedi. 

EŞİNİN EN BÜYÜK DESTEKÇİSİ 
Hatice Şeşen’in eşi Rifat Şeşen (55) “Manisa Gördesliyim. 2003 yılından beri bu işi yapıyorum. İlkin biz bu işi İzmir’de başladığımızda onlar köyde kalıyordu. Gördes’te halı dokuyorlardı. Hafta sonları beraber civar köylere gidiyorduk. Öğlene kadar halı dokuyordu sonra servise gidiyorduk. Bu şekilde başladı. Yaklaşık 6-7 yıl sonra evime de İzmir’e taşıdık. Gece İzmir’de çalışıyorduk mesaiden sonra. Servislere iş yapıyorduk gündelik olarak. Verilen adrese beraber gidiyorduk. Eşim bizim salonda atölye vardı orada parçalıyordu. Sonra arızayı tamir ettikten sonra toplayıp götürüyorduk. 5 sene önce ben emekli oldum. Emekli olduktan sonra eşimin üzerine burayı açtık o da emekli olsun diye. Şuanda devam ediyoruz. Köye gitme işlerini bıraktık. Burada yoğunluk daha fazla olunca beyaz eşyaları bu şekilde tamir ediyoruz. Özellikle burayı ilk açtığımızda kadınlar soruyorlardı. Bir erkek işi nasıl zor mu falan diyor. Biri işi severek yaptığında bir işin zorluğu olmuyor. Halı dokumak daha zor. Benim açımdan baktığım zaman. Kadınlar tebrik ediyorlar” dedi.

 CÜNEYT HASÇELİK