Azami zamlara asgari ücretler nasıl dayanacak?

Ülke ekonomisi son birkaç yıldır ne yazık ki iyi değil. Toplum olarak çift haneli enflasyon rakamlarıyla mücadele ediyoruz. Zenginin daha da zenginleştiği, fakirin daha da fakirleştiği bir dönemden geçiyoruz…

Kur korumalı mevduat adı altında bolca dövizi olan zenginlerin devlet kasasında her yıl onlarca milyar lira desteklendiği, buna karşılık dar gelirlinin en temel ihtiyaç maddelerinden bile katma değer vergisinin alındığı bir sistem…

Maliye Bakanı Mehmet Şimşek’in ekonomiye çeki düzen vermek amacıyla giriştiği kemer sıkma politikası, en azından vergide adaletin sağlanması için çok önemli ancak pratikte atılan her adımın dar gelirliyi daha da zorladığı bir gerçek. Diğer yandan pratikteki ücret politikası da asgari ücretle geçinen toplumun geniş kesimlerinin nefesini tamamen kesecek gibi!

En temel giderlerden biri olan elektriğe yapılan yüzde 38’lik zam yürürlüğe girdi. Kimsenin “Elektrik kullanmayayım, gaz yağı yakayım” deme lüksü yok, kaldı ki akaryakıt da yeni zamlarla 50 liraya koşuyor!

Birçok kentte ve Manisa’da toplu ulaşıma ciddi zamlar geldi. Manisa’da toplu taşıma araçları dünden itibaren tek biniş 25 TL’ye yükseldi. Taksilerin indi-bindi fiyatı 100 TL.

Önümüzdeki günlerde ekmeğe de zam gelecek. Manisa özelinde 200 gramlık ekmeğin en az 10 TL’ye çıkacağını söyleyebiliriz. Yakında yine okul telaşı başlayacak; defter, kitap, servis ücreti derken her bir masraf kaleminin katlanarak karşımıza çıktığını göreceğiz.

Bu acı reçete dar gelirliyi ne kadar yaşatır, biraz sıkıntı çektikten sonra tekrar ekonomik sağlığına kavuşturur mu bilinmez. Ancak memurun, yetersiz de olsa emeklinin 6 ayda bir maaş zammı aldığı bir ülkede toplumun en büyük kesimini oluşturan asgari ücretlinin maaş zammı almaması, bu hastanın iyileşme emarelerini iyice azaltır.

Kamuda göstermelik tasarruflarla, asgari ücretlinin çocuğuna aldığı mamadan vergi almakla bir ülkenin ekonomisi düzelmez. Makro çerçevede her alanda adaletin sağlanması; az kazanandan az, çok kazanandan çok vergi alındığı, herkese asgari düzeyde de olsa yaşam şartlarının sağlandığı bir ülke için uzun vadeli gerçekçi projelere ve toplumsal bir seferberliğe ihtiyaç var.